OYOS TULUNGAGUNG BLOG

Selasa, 10 Maret 2009

ANA ANA BAE

LARA WETENG SING DISAMBATKE
KOK SIKIL?

KEDADEYAN iki dakalami dhewe, kurangluwih wis telulas tahun kepungkur. Nalika semana aku isih mancal becak. Kaya adat saben, bakda Isya’ aku metu saperlu janggol becak. Isih durung adoh saka ngomah, ngepasi liwat pos kamling kang peteng merga ora ana lampune, aku di-ndheg pawongan.
“Cak. Becak!” cluluke pawongan saka Pos Kamling.
Dakwaspadakake arahing suara, jebul ana pawongan sambat-sambat kelaran.
“Njenengan sakit napa?” pitakonku.
“Perut. Antar aku ke DKT (Dinas Kesehatan Tentara),” wangsulane. Daksetitekake priyantun kuwi, sajak ora pangling suara kuwi. Wo iya, piyambake kepala DKT sing asli saka Tasik. Jalaran aku bola-bali ngeterne penumpang kang mertamba mrono. Senajan ora tepung akrab, ning aku wis apal. Senajan kahanan peteng, aku wis yakin yen priyantun iki kepala DKT. Jalaran aku ra weruh asmane mula dak ringkes kanthi asma Pak X ngono wae. Kanthi nggruguh-nggruguh kelaran senajan ra banter, Pak X ngendika, jare mari dhahar bakso pedhes banget. Mangka piyambake ngerti yen kagungan mag. Sing mesthine, pirsa sirikane dhaharan pedhes lan kecut. Lha, ha-wong mantri kesehatan je? Nanging wektu kuwi pancen pengin banget dhahar pedhes kaya nalika isih timur biyen nalika isih durung nandhang gerah Mag.
“Ya, ya…Pak,” wangsulanku. Sakwise sepedha jengkine dakunggahake becak, nuli taktaleni ukur ukur. Njur Pak X, munggah kanthi nyepengi madharane. Becak wiwit dakpancal alon-alon. Karo isih ngempet lara, Pak X, meling, “Ntar kalo ditanya ibu, bilang tabrak lari ya...”
“Ya Pak. Lho, tadi itu sebenarnya dari mana?” pitakonku
“Cari tukang plitur ndak ketemu, trus mampir andhok bakso,” jlentrehe.
Aku ra takon, ngapa kudu nganggo alasan tabrak lari barang. Kok gak blaka wae. Menawa wae Pak X isin, jejere mantri kesehatan sing mesthine ngerti sirikane penyakit ning kok malah diterak wae. Apa merga wedi yen nganti diunen-uneni garwane utawa putrane neng dalem mengkone? Jane aku dhewe ya bingung, aja-aja mengko didhedhes pitakonan karo keluargane Pak X.
Ditabrak montor kok gak tatu blas? Trus ngapa sing nabrak kok gak diuber, saperlu dijaluki tanggung jawab? Ahhh... piye ya.... O iya, tatu tabrakan rak ora mesthi gudras getih ta? Bisa uga mung getem utawa tatu njero. Lha, ngapa sing nabrak gak diuber? Jalaran panggonane sepi! Dadi ora ana saksi kang nglari sing nabrak.
Lumayan..., aku wis siap menawa mengko ana pitakonan kang mengkono.

Ora antara suwe becak wis mlebu pekarangan DKT. Sepedha dakudhunake dhisik. Ing emperan DKT, kelurgane Pak X padha jejagongan. Nalika kuwi ora ana pasien kang mertamba mrono. Sing ra daknyana babar blas ki aktinge Pak X. Lha kok Pak njaluk dak lawani. Njur sikile sing siji digantung. Ethok-ethok sikile kelaran mentas ditabrak montor. Byuk! Kabeh padha ngertakne lan padha arep tetulung marang Pak X. Malah mantri piket, uga metu saperlu aweh pitulungan. Nha...pitakon sing kawetu pranyata ora pati adoh karo sing dakangen-angen sakdurunge, neng endi tabrakane lan piye kedadeyane? Dakkandhakake neng panggonan kang sepi lan sing nabrak wis mlayu.Tinimbang aku katut diinterogasi, bubar diparingi ongkos aku bablas janggol. Terus piye sandiwarane Pak X neng dalem dinas sabanjure? Aku ra weruh.

Sing marahi batinku ngguyu kekel ki, lha kok isa-isane ethok-ethok sikile dhingklang. Ben dikira tabrak lari tenanan? Wah, Pak X pancen aktor gamben tenan jebule! Ah…, ana-ana bae? Lara weteng, sing diluhake kok sukune???*** (Nate kapacak ing majalah Jaya Baya)

0 Komentar:

Posting Komentar

Berlangganan Posting Komentar [Atom]



<< Beranda